tarabanić się

tarabanić się
tarabanić się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, tarabanić sięnię się, tarabanić sięni się, tarabanić sięań się, pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'wchodzić gdzieś na coś z trudem; dostawać się, gramolić się, taszczyć się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Tarabanić się z walizami do wagonu. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • tarabanić — ndk VIa, tarabanićnię, tarabanićnisz, tarabanićbań, tarabanićnił 1. pot. «uderzać w coś mocno, czyniąc hałas; walić, łomotać» Tarabanić do drzwi, w drzwi. 2. przestarz. «bić w bęben, bębnić» tarabanić się pot. «wchodzić na coś, do czegoś z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”